Black Box Thinking
Vakit geçtikçe can acıtan bir pişmanlıktan fazlası olmamak istiyorum. İnsanların güzel zamanlar olarak addettiği günlerin kafalarında canlanan portresinin lekesi olmak artık bana haz verir hale geldi. Çünkü ipliklerinin benim tarafımdan pazara çıkarıldığı durumda kendilerinin daha da fazla rahatsız olacağı düşüncesindeyim. Sizin portreniz hiçbir zaman beyaz değildi, öyle olmadığını da kanıtlayan şeyleri hatırlatan kişi ben olmak istiyorum.
Biliyorlar ki kendilerine bile itiraf edemedikleri, ikiyüzlülükleriyle bezedikleri yalan sıfatlarını, aksettirmeye çalıştıkları sahte duyguların alt metnini sadece ben okuyabilirim. Bir zamanlar hayatlarında olduklarım ve kıyısından döndüklerim, birbirlerinden ne denli haz etmediğini, dolayısıyla göstermeye çalıştıkları yalan duyguları ve şarlatan tiplemelerini onlara ayna gibi gösterecek tek kişiyle karşılaştıkları durumda elinde oynayacak başka taşları olmayacağını da görecek. İleride yollar kesişmez ise sorun yok, lakin bazı kişiler bazı yerlerde birbirleriyle denk gelirse malumun ilamı kaçınılmaz olacak.
Aklınıza gelen zamanlar hiçbir şekilde en iyi zamanlarınız değildi, olmayacaktı da. “Good old days” kavramı sizin için asla geçerli olmayacak çünkü karakter değiştirmeyi olgunlaşma sanıyorsunuz. O yüzden de elinizin en güçlü olduğu günleri en güzel günler olarak düşünüyorsunuz. Başka bir deyişle, geçmişte lineer ve tutarlı olarak büyümediğiniz her gün bugün size ayak bağı oluyor. Yetmezmiş gibi kendi içinde tutarlı olarak olgunlaşan yakınlarınızı da bir şekilde hayatınızdan def ediyorsunuz.
Yani, hiçbir zaman güzel günleriniz olmadı, eğlenceli günleriniz de olmadı, belki de daha çok insanlar sizinle eğlendi. Geçmişteki nokta iyi güzel günler olarak kalmadı ama gelecekteki günlerinizi “a horse a piece” olarak adlandırabilirsiniz. İstemsiz yarattığınız kara kutu size gerçekleri söylemek zorundaydı. Elbette kendine de bazı şeyleri itiraf etmek zorunda kaldı. Aradan geçen o kadar yıl sonra kendi içinde hala tutarlı olmayı, belli bir çizgide büyümeyi başardığı için mutlu. O zamanlar kime karşı nasıl ise bugün de taviz vermediği için gururlu. Tüm bunları kara kutusu olmayı kabul ettiği kişilerin yaşayamayacağını düşündüğü için hem garip hissediyor ama bir o kadar da rahat. İçten içe birbirine dikenlerini batırmış, geçmişte kılıçların çekildiği ikili ilişkilere baktıkça da sadece gülüyor.
